Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Münciye | Ar. | Kız | Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
Ruhsal | T.+Ar. | Kız | Ruhla ilgili olan, ruhi. |
Ayhanım | T. | Kız | Ay gibi güzel olan kadın. |
Cihangül | Far. | Kız | Dünyanın gülü. |
Gülsu | T.+Far. | Kız | Gül suyu. |
Hanbiken | T. | Kız | bk. Hanbike |
Işıt | T. | Kız | "Aydınlat, ışık saç, parlaklık ver" anlamında kullanılan bir ad. |
Kukus | T. | Kız | Tomurcuk. |
Menzure | Ar. | Kız | 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş. |
Münevver | Ar. | Kız | 1. Aydınlatılmış, ışıklı, parlatılmış. 2. Aydın. |
Ruhsar | Far. | Kız | 1. Yanak. 2. Yüz, çehre. |
Sevi | T. | Kız | Aşırı sevgi ve bağlılık duygusu, aşk. |
Zahire | Ar. | Kız | 1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın. |
Ayhatun | T. | Kız | Ay gibi güzel olan kadın. |
Gülsuna | T.+Far. | Kız | Gül gibi güzel olan. |
Handan | Far. | Kız | Gülen, gülücü, güleç, sevinçli. |