| Beykan |
T. |
Erkek |
Bey soylu olan kimse.
|
| Çağıltı |
T. |
Erkek |
Suyun akarken, taşlara, kayalara çarparak çıkardığı ses.
|
| Dölek |
T. |
Erkek |
1. Ağırbaşlı, sakin, terbiyeli kimse. 2. Uyanık, dikkatli kimse.3. Eli işe yatkın, becerikli kimse.4. Dürüst, mert kimse.5. Güzel, iyi.
|
| Erbaşat |
T. |
Erkek |
Sertlik, zorluk bakımından üstün olan kimse.
|
| Ertunga |
T. |
Erkek |
1. Yiğit hakan. 2. Uygur yazıtlarında geçen Türk adlarından.
|
| Güçeren |
T. |
Erkek |
Güçlü yiğit.
|
| İlbasan |
T. |
Erkek |
Bir ülke üzerine yürüyen, o ülkeyi fetheden.
|
| Kırhan |
T. |
Erkek |
Yaşlı, ak sakallı hükümdar.
|
| Onbulak |
T. |
Erkek |
On kaynak.
|
| Tuğcu |
T. |
Erkek |
Osmanlı döneminde savaşlarda padişahın tuğlarını taşıyan kimse.
|
| Yay |
T. |
Erkek |
1. Ok atmaya yarayan, iki ucunun arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Yaz, sıcak mevsim.
|
| Aca |
T. |
Erkek |
1. Amca. 2. Abla. 3. Anneanne, nine. 4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. 5. Büyük. 6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı.
|
| Akersoy |
T. |
Erkek |
Yiğit soydan gelen dürüst kimse.
|
| Alpkartal |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
|
| Başsoy |
T. |
Erkek |
Soyu asil olan kimse.
|
| Beykara |
T. |
Erkek |
bk. Baykara
|