Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Asutay | T. | Erkek | Hırçın tay. |
Baştemir | T. | Erkek | bk. Başdemir |
Buruk | T. | Erkek | 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga. |
Çağır | T. | Erkek | 1. Şıra. 2. Çakır. 3. Dar yol, küçük yol. |
Daylak | T. | Erkek | 1. Sakalı, bıyığı çıkmamış delikanlı. 2. İnce uzun boylu kimse. |
Dölensoy | T. | Erkek | Sakin, huzurlu bir soydan gelen kimse. |
Ertut | T. | Erkek | "Yiğit olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad. |
Güçhan | T. | Erkek | Güçlü hükümdar. |
Günak | T. | Erkek | İyi, hayırlı, mutlu gün. |
İlbastı | T. | Erkek | bk. İlbasan |
Kaner | T. | Erkek | Soyu yiğit olsn kimse. |
Kırtay | T. | Erkek | Saçlarona ak düşmüş kimse. |
Oner | T. | Erkek | On kişi. |
Özayhan | T. | Erkek | Özünde hükümdarlık olan kimse. |
Tekeş | T. | Erkek | Cenkçi, savaşkan. |
Tuğkan | T. | Erkek | Soyu savaşçı olan kimse. |