| Onar |
T. |
Erkek |
1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan.
|
| Sayraç |
T. |
Erkek |
Öten, cıvıldayan, şakıyan.
|
| Ulaçhan |
T. |
Erkek |
İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar.
|
| Yavuzalp |
T. |
Erkek |
Cesur, güçlü yiğit.
|
| Akduman |
T. |
Erkek |
Beyaz duman.
|
| Alperen |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
|
| Başkaynak |
T. |
Erkek |
En önemli kaynak, ilk kaynak.
|
| Çağan |
T. |
Erkek |
1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu.
|
| Dorukkan |
T. |
Erkek |
Başarılı, üstün nitelikli kimse.
|
| Erandaç |
T. |
Erkek |
Ünlü, tanınmış kimse.
|
| Ertugay |
T. |
Erkek |
Er-tugay.
|
| Gücel |
T. |
Erkek |
bk. Güçel
|
| İlaldı |
T. |
Erkek |
bk. İlalan
|
| Kırboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvetli yaşlı kimse.
|
| Mete |
T. |
Erkek |
Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174)
|
| Onaran |
T. |
Erkek |
1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren.
|