Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Onar | T. | Erkek | 1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan. |
Sayraç | T. | Erkek | Öten, cıvıldayan, şakıyan. |
Ulaçhan | T. | Erkek | İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar. |
Yavuzalp | T. | Erkek | Cesur, güçlü yiğit. |
Akduman | T. | Erkek | Beyaz duman. |
Alperen | T. | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli kimse. |
Başkaynak | T. | Erkek | En önemli kaynak, ilk kaynak. |
Çağan | T. | Erkek | 1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu. |
Dorukkan | T. | Erkek | Başarılı, üstün nitelikli kimse. |
Erandaç | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış kimse. |
Ertugay | T. | Erkek | Er-tugay. |
Gücel | T. | Erkek | bk. Güçel |
İlaldı | T. | Erkek | bk. İlalan |
Kırboğa | T. | Erkek | Güçlü, kuvetli yaşlı kimse. |
Mete | T. | Erkek | Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174) |
Onaran | T. | Erkek | 1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren. |