| Alican |
Ar. |
Erkek |
Yüce, ulu dost.
|
| Mennan |
Ar. |
Erkek |
1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır.
|
| Abdülcebbar |
Ar. |
Erkek |
Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu.
|
| İzzet |
Ar. |
Erkek |
1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram.
|
| Kuddus |
Ar. |
Erkek |
1. Temiz, pak. 2. Tanrı adlarındandır. 3. Kutsal, kutlu.
|
| Mensup |
Ar. |
Erkek |
Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan.
|
| Nezahattin |
Ar. |
Erkek |
Dinin temizliği.
|
| Ruhi |
Ar. |
Erkek |
Ruhsal, ruhla ilgili.
|
| Abdülcelil |
Ar. |
Erkek |
En yüce olan Tanrı'nın kulu
|
| Alim |
Ar. |
Erkek |
Bilgin.
|
| Emir |
Ar. |
Erkek |
1. Buyruk, komut. 2. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başı. 3. Prens, şehzade.
|
| Ferih |
Ar. |
Erkek |
Çok mutlu, sevinçli.
|
| İzzettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin değeri, gücü ve ululuğu.
|
| Kuddusi |
Ar. |
Erkek |
Kutsal niteliklere ulaşmış olan kimse.
|
| Mensur |
Ar. |
Erkek |
1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.
|
| Mümtaz |
Ar. |
Erkek |
1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.
|