| Fahire |
Ar. |
Kız |
1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel.
|
| Fahrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin övünç kaynağı.
|
| Fahri |
Ar. |
Erkek |
1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.
|
| Fahriye |
Ar. |
Kız |
1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.3. Divan şairlerinin kendi erdemlerini övmek için yazdıkları şiir.
|
| Fahrünnisa |
Ar. |
Kız |
Kadının erdemi, onuru, büyüklük ve ululuğu.
|
| Faik |
Ar. |
Erkek |
Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
|
| Faika |
Ar. |
Kız |
Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
|
| Faiz |
Ar. |
Erkek |
1. Başarı kazanan. 2. Taşan, coşan.
|
| Faize |
Ar. |
Kız |
1. Başarı kazanan. 2. Taşan, coşan.
|
| Fakih |
Ar. |
Erkek |
1. Anlayışlı, zeki kimse. 2. Fıkıh bilgini.
|
| Fakihe |
Ar. |
Kız |
Zeki, anlayışlı.
|
| Fâkihe |
Ar. |
Kız |
Yemiş, meyve.
|
| Fakir |
Ar. |
Erkek |
1. Yoksul. 2. Zavallı, garip. 3. Derviş.
|
| Fakirullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrının büyüklüğü karşısında âciz olan kimse.
|
| Falih |
Ar. |
Erkek |
1. Başarılı ve mutlu kimse. 2. Toprağı süren, eken kimse.
|
| Fani |
Ar. |
Erkek |
1. Ölümlü. 2. Geçici. 3. Yaşlı.
|