Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ecmel | Ar. | Kız/Erkek | Çok güzel. |
Ecvet | Ar. | Erkek | En iyi olan. |
Eda | Ar. | Kız | 1. Davranış, tavır. 2. Naz, işve. |
Edhem | Ar. | Erkek | Karayağız at. |
Edibe | Ar. | Kız | 1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla ilgilenen kimse. |
Edip | Ar. | Erkek | 1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla uğraşan kimse. |
Efdal | Ar. | Kız/Erkek | 1. Çok erdemli, çok faziletli. 2. En iyi, üstün. |
Efkâr | Ar. | Erkek | 1. Düşünceler. 2. Tasa, kaygı, kuruntu, üzüntü. |
Eflâtun | Ar. | Kız/Erkek | Açık mor renk. |
Efnan | Ar. | Erkek | Türler, çeşitler. |
Ehed | Ar. | Erkek | bk. Ahat |
Ehil | Ar. | Kız | 1. Sahip, malik. 2. Becerikli, yetenekli. 3. Bir yerde oturan. |
Ehlimen | Ar. | Erkek | İnançlı, inanan kimse. |
Ekber | Ar. | Erkek | En büyük, çok büyük. |
Ekmel | Ar. | Erkek | Eksiksiz, olgun, en uygun. |
Ekrem | Ar. | Erkek | 1. Çok cömert, eli çok açık. 2. Çok onurlu. |