Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Gazel | Ar. | Kız/Erkek | 1. Divan edebiyatında bir nazım biçimi. 2. Türk müziğinde belli bir kurala bağlı olmadan bir kişi tarafından sesle yapılan taksim. 3. Sonbaharda kuruyup dökülen ağaç yaprağı. |
Gazi | Ar. | Erkek | 1. Düşmanla savaşan veya savaş yapmış kimse. 2. Savaştan sağ ve zafer kazanmış olarak dönen kimse. |
Gıyas | Ar. | Erkek | 1. Yardım. 2. Yardımcı kimse. |
Gıyasettin | Ar. | Erkek | Dinin yayılmasına yardımı dokunan kimse. |
Gıyasi | Ar. | Erkek | Yardımla ilgili, yardımcı. |
Gurbet | Ar. | Kız | 1. Gariplik, yabancılık, yuvasından, yurdundan veya kentinden uzakta olma durumu. 2. Yabancı. |
Gülsüm | Ar. | Kız | Yuvarlak, dolgun yüzlü. |
Gülsüme | Ar. | Kız | Yuvarlak, dolgun yüzlü. |
Hacer | Ar. | Kız | 1. Taş, kaya. 2. İsmail Peygamberin annesinin adı. |
Hadiye | Ar. | Kız | 1. Doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. 2. Önde giden. |
Hadra | Ar. | Kız | 1. Çok yeşil, en yeşil. 2. Yeşillik. |
Hafıza | Ar. | Kız | 1. Kuran-ı Kerim'ibaşından sonuna kadar ezberlemiş olan kadın. 2. Yaşantıları, öğrenilen konuları bilinçli olarak akılda tutma, saklama gücü, bellek. |
Hafide | Ar. | Kız | Kız torun. |
Hafize | Ar. | Kız | Koruyan, saklayan. |
Hakikat | Ar. | Kız/Erkek | 1. Gerçek, doğru. 2. Gerçek olan şey, gerçeklik. |
Hâkime | Ar. | Kız | 1. Egemen, hükmeden, hüküm süren. 2. Başta olan, üstün gelen. |