Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Koytan | T. | Erkek | Dağ bucağı. |
Koytuk | T. | Erkek | Oyuk, çukur, siper |
Kozak | T. | Erkek | 1. Kozalak. 2. Ham meyve. 3. Güneş görmeyen, gölgede kalan yer. |
Köçeri | T. | Erkek | Göç sırasında doğan çocuk. |
Kök | T. | Erkek | 1. Dar ve derin dere. 2. Gürbüz, sağlıklı. 3. Gök. 4. Asıl, kök, köken |
Kökel | T. | Erkek | Kök-el. |
Köken | T. | Erkek | 1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata. |
Köker | T. | Erkek | Köklü soydan gelen kimse. |
Köklem | T. | Erkek | İlkbahar |
Köklü | T. | Erkek | 1. Soylu, görgülü. 2. Varlıklı, kuvvetli. |
Köksal | T. | Kız/Erkek | "Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin" anlamında kullanılan bir ad. |
Köksan | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü ad. |
Köksoy | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü soydan gelen kimse. |
Köksu | T. | Erkek | Aslı, soyu su gibi temiz ve saf olan. |
Köksür | T. | Erkek | "Soyun genişlesin" anlamında kullanılan bir ad. |
Kökşin | T. | Erkek | 1. Gök renginde. 2. Yaşlı, koca. |