| Özbala |
T. |
Erkek |
Öz çocuk.
|
| Özbaş |
T. |
Erkek |
Gerçek önder, kılavuz.
|
| Özbatu |
T. |
Erkek |
Gerçekten üstün gelen, yenen.
|
| Özbay |
T. |
Erkek |
Gerçekten zengin olan kimse.
|
| Özbaydar |
T. |
Erkek |
Gerçekten zengin olan kimse.
|
| Özbek |
T. |
Kız/Erkek |
1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asyada yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse.
|
| Özbekkan |
T. |
Erkek |
Özbek soyundan gelen kimse.
|
| Özben |
T. |
Kız/Erkek |
"Gerçekten ben" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özberk |
T. |
Erkek |
Özü güçlü kimse.
|
| Özbey |
T. |
Erkek |
Gerçekten bey olan kimse.
|
| Özbil |
T. |
Kız/Erkek |
"Özünü bil, aslını tanı" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özbilek |
T. |
Kız/Erkek |
Bileği güçlü olan kimse.
|
| Özbilen |
T. |
Kız/Erkek |
Özünü bilen, kendisini tanıyan kimse.
|
| Özbilge |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten bilgili olan kimse.
|
| Özbilgin |
T. |
Erkek |
Gerçekten bilgin olan kimse.
|
| Özbilir |
T. |
Kız/Erkek |
Kendini bilen kimse.
|