| Oğaner |
T. |
Erkek |
bk. Oganer
|
| Oğansoy |
T. |
Erkek |
bk. Ogansoy
|
| Oğanverdi |
T. |
Erkek |
"Allah bağışladı" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Oğul |
T. |
Erkek |
1. Erkek evlat. 2. Yavru. 3. Kovandan çıkan arı topluluğu.
|
| Oğulbalı |
T. |
Erkek |
1. Çok güzel, eksiksiz. 2. Erkek çocuktan olan. 3. Beyaz ve iyi bal.
|
| Oğulbaş |
T. |
Erkek |
İlk doğan erkek çocuk.
|
| Oğulbay |
T. |
Erkek |
Zenginlik getiren çocuk.
|
| Oğulbey |
T. |
Erkek |
Beyin oğlu.
|
| Oğulçak |
T. |
Erkek |
Küçük oğul.
|
| Oğultan |
T. |
Erkek |
Sabahleyin doğan çocuk.
|
| Oğultekin |
T. |
Erkek |
Biricik, benzersiz çocuk.
|
| Oğultürk |
T. |
Erkek |
Türk çocuğu.
|
| Oğur |
T. |
Erkek |
1. Uğur. 2. Samimi, içten dost. 3. Bir şey yapabilmek için ele geçen zaman veya elverişli durum.
|
| Oğuralp |
T. |
Erkek |
Uğurlu, mutlu yiğit.
|
| Oğurata |
T. |
Erkek |
Uğurlu ata.
|
| Oğuş |
T. |
Erkek |
Erkek çocuk.
|