| Köktan |
T. |
Erkek |
bk. Kökten
|
| Köktaş |
T. |
Erkek |
Aynı soydan gelenlerden her biri.
|
| Köktay |
T. |
Erkek |
Soylu bir aileden gelen kimse.
|
| Kökten |
T. |
Erkek |
1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.
|
| Köktürk |
T. |
Erkek |
Tarihteki ilk Türk devleti.
|
| Kömen |
T. |
Erkek |
Hayal.
|
| Köni |
T. |
Erkek |
Dürüst, doğru, samimi, içten.
|
| Körklü |
T. |
Erkek |
bk. Görklü
|
| Köroğlu |
T. |
Erkek |
Ünlü Türk halk öyküsünün kahramanı.
|
| Körpe |
T. |
Kız |
Yeni yetişmiş, taze, genç.
|
| Köse |
T. |
Erkek |
1. Bıyığı sakalı çıkmayan erkek. 2. Cılız, bodur. 3. Yeni evlenmiş erkek, güvey.
|
| Kösem |
T. |
Kız |
Kılavuz, yol gösteren, rehber.
|
| Kösemen |
T. |
Kız/Erkek |
bk. Kösem
|
| Kösten |
T. |
Erkek |
Ilıca.
|
| Köşek |
T. |
Erkek |
1. Deve yavrusu. 2. Torun.
|
| Köşker |
T. |
Erkek |
Kunduracı.
|