Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Tayfur | Ar. | Erkek | Küçük bir kuş türü. |
Abdülferit | Ar. | Erkek | Tek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
Emrah | Ar. | Erkek | 1. Saz çalıp oynayan. 2. Erzurum'da doğmuş ünlü bir halk ozanı. |
Ferit | Ar. | Erkek | Eşi benzeri olmayan, tek, eşsiz, üstün. |
Menzur | Ar. | Erkek | 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş. |
Nezihi | Ar. | Erkek | Temiz, saf, ince. |
Zahir | Ar. | Erkek | 1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın. |
Abdülfettah | Ar. | Erkek | Gizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu. |
Aliş | Ar. | Erkek | Ali adının halk dilinde değişmiş biçimi. |
Bariz | Ar. | Erkek | Açık, gözle görülür, belirgin. |
Emran | Ar. | Erkek | Kürkler, hayvan derileri. |
Nezir | Ar. | Erkek | 1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan. |
Abdülgaffar | Ar. | Erkek | Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu. |
Kabil | Ar. | Erkek | 1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu. |
Zahit | Ar. | Erkek | Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu. |
Abdülgaffur | Ar. | Erkek | bk. Abdülgafur |