| Dündar |
Ar.+Far. |
Erkek |
1. bk. Dindar2. T. Eski ordu düzeninde artçı birlik.
|
| Nurşah |
Ar.+Far. |
Erkek |
Aydınlık, parak şah.
|
| Salcan |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Selcan
|
| Velican |
Ar.+Far. |
Erkek |
Can sahibi, canlı.
|
| Cannur |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Nurlu olan kimse.
|
| Şehâlem |
Ar.+Far. |
Erkek |
Evrenin hükümdarı.
|
| Cansel |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Özü taşkın olan kimse.
|
| Hükümdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Padişah, kral, hakan gibi taht sahibi devlet başkanı.
|
| Şehzat |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Şahzat
|
| Rayıhan |
Ar.+Far. |
Erkek |
Han bayrağı, han sancağı.
|
| Hürcan |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Özgür, bağımsız kimse.
|
| Rehayeddin |
Ar.+Far. |
Erkek |
Dinin kurtarıcısı, dini kurtaran.
|
| Serhas |
Ar.+Far. |
Erkek |
Seçkin insanların önde geleni.
|
| Benazir |
Ar.+Far. |
Erkek |
Eşsiz, tek olan.
|
| Serhat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Sınır, hudut.
|
| Ömürcan |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Uzun ömürlü.
|