| Makal |
Ar. |
Erkek |
1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş.
|
| Makbul |
Ar. |
Erkek |
1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan.
|
| Maksum |
Ar. |
Erkek |
Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş.
|
| Maksur |
Ar. |
Erkek |
1. Kısaltılmış. 2. Alıkonulmuş. 3. Bir şeye ayrılmış.
|
| Maksut |
Ar. |
Erkek |
Ulaşılması istenilen şey, istek, emel.
|
| Makul |
Ar. |
Erkek |
Akla uygun iş gören, anlayışlı, mantıklı.
|
| Malik |
Ar. |
Erkek |
Bir şeye sahip, bir şeyi olan.
|
| Mansur |
Ar. |
Erkek |
Tanrının yardımıyla galip, üstün gelmiş.
|
| Manzur |
Ar. |
Erkek |
1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen.
|
| Maruf |
Ar. |
Erkek |
1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü.
|
| Masum |
Ar. |
Erkek |
1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf.
|
| Maşallah |
Ar. |
Erkek |
1. "Tanrının istediği gibi" anlamında kullanılan bir ad. 2. "Tanrı nazardan saklasın" anlamında kullanılan bir ad.3. Hayret ve memnunluk anlatan söz.
|
| Maşuk |
Ar. |
Erkek |
Sevilen, sevilmiş kimse.
|
| Matlup |
Ar. |
Erkek |
İstenilen, aranılan, talep edilen şey.
|
| Matuk |
Ar. |
Erkek |
Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.
|
| Mazhar |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.
|