Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İffet | Ar. | Kız/Erkek | 1. Temizlik. 2. Namus. |
İhlâs | Ar. | Erkek | 1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık. |
İhsan | Ar. | Kız/Erkek | 1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey. |
İhvan | Ar. | Erkek | 1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler. |
İhya | Ar. | Kız/Erkek | 1. Diriltme, canlandırma. 2. İyilik, lütuf. 3. Uyandırma, canlandırma, tazelik verme. |
İkbal | Ar. | Kız/Erkek | 1. Baht açıklığı. 2. Arzu, istek. |
İklim | Ar. | Kız/Erkek | 1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam. |
İkram | Ar. | Kız/Erkek | 1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme. |
İkrami | Ar. | Erkek | 1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven. |
İlham | Ar. | Erkek | 1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allahın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler. |
İlhami | Ar. | Erkek | İçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili. |
İlim | Ar. | Erkek | 1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim. |
İmadettin | Ar. | Erkek | Dinin direği. |
İmam | Ar. | Erkek | 1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse. |
İmamettin | Ar. | Erkek | Dinin öncüsü, önderi. |
İman | Ar. | Erkek | 1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme. |