Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Maarif | Ar. | Erkek | Bilgi, kültür. |
Macit | Ar. | Erkek | Şan ve şeref sahibi kimse. |
Mağrip | Ar. | Erkek | 1. Batı. 2. Akşam. |
Mağrur | Ar. | Erkek | 1. Gururlu. 2. Kendine çok fazla güvenen. |
Mahbup | Ar. | Erkek | Sevilen, sevilmiş, sevgili. |
Mahfi | Ar. | Erkek | Gizli, saklı. |
Mahfuz | Ar. | Erkek | 1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış. |
Mahi | Ar. | Erkek | Mahveden, yok eden. |
Mahir | Ar. | Erkek | Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse. |
Mahmur | Ar. | Erkek | 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz. |
Mahmut | Ar. | Erkek | Övülmüş, övülmeye değer. |
Mahra | Ar. | Erkek | 1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey. |
Mahser | Ar. | Erkek | Huy, tabiat. |
Mahsun | Ar. | Erkek | Güçlendirilmiş, güçlü. |
Mahsut | Ar. | Erkek | 1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin. |
Ar. | Erkek | 1. Hevesli, istekli. 2. Eğik, eğri. | |