| Münif |
Ar. |
Erkek |
Yüksek, ulu, büyük.
|
| Münim |
Ar. |
Erkek |
1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet.
|
| Münip |
Ar. |
Erkek |
1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.
|
| Münir |
Ar. |
Erkek |
Nurlandıran, ışık veren, parlak.
|
| Mürit |
Ar. |
Erkek |
1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse.
|
| Mürsel |
Ar. |
Erkek |
1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber.
|
| Mürşit |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.
|
| Müslim |
Ar. |
Erkek |
İslam dininde olan, Müslüman.
|
| Müslüm |
Ar. |
Erkek |
bk. Müslim
|
| Müstecap |
Ar. |
Erkek |
Dileği kabul edilmiş kimse.
|
| Müstenir |
Ar. |
Erkek |
Işıklı, parlak.
|
| Müşahit |
Ar. |
Erkek |
Gören, bakan, izleyen.
|
| Müşerref |
Ar. |
Kız/Erkek |
Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu.
|
| Müşfik |
Ar. |
Erkek |
1. Sevecen, şefkatli.2. Acıyan.
|
| Müşir |
Ar. |
Erkek |
1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden.
|
| Müştak |
Ar. |
Erkek |
Özleyen, göreceği gelen, can atan.
|