| Zülküf |
Ar. |
Erkek |
Yüce, makam sahibi.
|
| Hicret |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bir ülkeden başka bir ülkeye göç etme. 2. Hz. Muhammedin Mekkeden Medineye göç etmesi.
|
| Rabi |
Ar. |
Erkek |
Dördüncü çocuk.
|
| Şakir |
Ar. |
Erkek |
Şükreden, durumundan memnun olan kimse.
|
| Umran |
Ar. |
Kız/Erkek |
bk. Ümran
|
| Vecahettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin yüceliği, onuru.
|
| Eşfak |
Ar. |
Erkek |
Çok şefkatli, çok sevecen kimse.
|
| Mahsut |
Ar. |
Erkek |
1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin.
|
| Mithat |
Ar. |
Erkek |
bk. Midhat
|
| Nasrettin |
Ar. |
Erkek |
Dine yardımı dokunan kimse, yardımcı.
|
| Nursel |
Ar. |
Kız/Erkek |
Işık seli, aydınlık seli.
|
| Vecdet |
Ar. |
Erkek |
Zenginlik, varsıllık.
|
| Nasri |
Ar. |
Erkek |
Tanrı yardımıyla, üstünlük ve ülke almakla ilgili.
|
| Rabih |
Ar. |
Erkek |
Yararlı, kazançlı, kârlı.
|
| Şamih |
Ar. |
Erkek |
1. Yüksek, gösterişli. 2. Kibirli.
|
| Umur |
Ar. |
Erkek |
Görgü, bilgi, deneyim.
|