| Şevket |
Ar. |
Erkek |
Büyüklük, heybet.
|
| Ubeyt |
Ar. |
Erkek |
bk. Übeyt
|
| Abdal |
Ar. |
Erkek |
1. Gezgin derviş.2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.
|
| Cevval |
Ar. |
Kız/Erkek |
Koşan, dolaşan, hareket eden, hareketli.
|
| Hamdullah |
Ar. |
Erkek |
Allahın övgüsü.
|
| Mükremin |
Ar. |
Erkek |
bk. Mükrimin
|
| Rical |
Ar. |
Erkek |
1. Erkekler. 2. Devlet büyükleri.
|
| Abdi |
Ar. |
Erkek |
Kullukla, kölelikle ilgili.
|
| Fereç |
Ar. |
Erkek |
1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
|
| Hami |
Ar. |
Erkek |
1. Koruyan, koruyucu, himaye eden. 2. Kayıran, kayırıcı.
|
| Mükrim |
Ar. |
Erkek |
İkram eden, ağırlayan, konuksever.
|
| Rifat |
Ar. |
Erkek |
Yükseklik, yücelik, büyüklük.
|
| Şevki |
Ar. |
Erkek |
Şevkli, neşeli, istekli.
|
| Abdullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrı'nın kulu.
|
| Emanet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Korunmak için birine veya bir yere bırakılan kimse. 2. Can.
|
| Keramet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bağış. 2. Ağırlama, ikram. 3. Ermişçe yapılan iş, hareket veya söz
|