Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Adli | Ar. | Erkek | Adaletli. |
Adnan | Ar. | Erkek | Bir yere yerleşip ikamet eden, mukim. |
Adni | Ar. | Erkek | Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik kişi. |
Afak | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yer ile göğün birleşmiş gibi göründüğü yer. 2. Ufuklar. |
Afer | Ar. | Erkek | Çok beyaz, bembeyaz. |
Affan | Ar. | Kız/Erkek | İradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse. |
Afif | Ar. | Erkek | Namuslu, iffetli, temiz, dürüst. |
Ağyar | Ar. | Erkek | Başkaları, yabancılar, eller. |
Ahfeş | Ar. | Erkek | Gündüzleri zayıf, geceleri iyi görebilen kimse. |
Ahi | Ar. | Erkek | 1. Arkadaş, dost. 2. Erkek kardeş. 3. Ahilik ocağından olan kimse. 4. Cömert, eliaçık. |
Ahmet | Ar. | Erkek | Övülmeye layık, övülmüş. |
Ahsen | Ar. | Kız/Erkek | Çok güzel, en güzel. |
Ajlan | Ar. | Erkek | bk. Aclan. |
Akdes | Ar. | Kız/Erkek | En kutsal, en kutlu. |
Akıl | Ar. | Erkek | İnsanın düşünme, anlama, kavrama yeteneği. |
Akılbek | Ar. | Erkek | Aklı sağlam olan, aklına güvenilen kimse. |