Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Alim | Ar. | Erkek | Bilgin. |
Emir | Ar. | Erkek | 1. Buyruk, komut. 2. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başı. 3. Prens, şehzade. |
Ferih | Ar. | Erkek | Çok mutlu, sevinçli. |
İzzettin | Ar. | Erkek | Dinin değeri, gücü ve ululuğu. |
Kuddusi | Ar. | Erkek | Kutsal niteliklere ulaşmış olan kimse. |
Mensur | Ar. | Erkek | 1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz. |
Mümtaz | Ar. | Erkek | 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin. |
Satvet | Ar. | Erkek | Ezici kuvvet, zorluluk. |
Zafir | Ar. | Erkek | Zafer kazanan, üstün gelen. |
Abdülcemal | Ar. | Erkek | Güzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu. |
Kudret | Ar. | Kız/Erkek | 1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek |
Abdülcevat | Ar. | Erkek | Cömert olan Tanrı'nın kulu. |
Kudretullah | Ar. | Erkek | Tanrının gücü. |
Menşur | Ar. | Erkek | 1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik. |
Münasip | Ar. | Erkek | Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır. |
Nezih | Ar. | Erkek | 1. Temiz, lekesiz, masum. 2. Rahat ve huzur veren.3. Güzel, kibar. |