| Abdülhakim |
Ar. |
Erkek |
Her şeyi bilen Tanrı'nın kulu.
|
| Hanif |
Ar. |
Erkek |
1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı'ya inanan.
|
| İbadet |
Ar. |
Erkek |
Allahın buyruklarını yerine getirme, tapınma.
|
| Kevnî |
Ar. |
Erkek |
Var olmayla, varlıkla ilgili.
|
| Münir |
Ar. |
Erkek |
Nurlandıran, ışık veren, parlak.
|
| Ruhullah |
Ar. |
Erkek |
İsa Peygamber.
|
| Savni |
Ar. |
Erkek |
Koruma, gözetme ile ilgili.
|
| Zaki |
Ar. |
Erkek |
Saf, katışıksız, temiz, pak.
|
| Abdülhalik |
Ar. |
Erkek |
Yaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu.
|
| Ender |
Ar. |
Kız/Erkek |
Çok az, çok seyrek, az bulunan.
|
| İbadullah |
Ar. |
Erkek |
Allah'ın kulları, insanlar.
|
| Mergup |
Ar. |
Erkek |
Sevilen, beğenilen, aranılan.
|
| Ufuk |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay.
|
| Zakir |
Ar. |
Erkek |
Zikreden, anan.
|
| Abdülhalim |
Ar. |
Erkek |
İyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu.
|
| İbat |
Ar. |
Erkek |
1. Kullar, insanlar. 2. İbadet edenler.
|