Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ozaner | T. | Erkek | Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen kimse. |
Özgün | T. | Kız/Erkek | 1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan. |
Saltukalp | T. | Erkek | Özgür yiğit. |
Soydan | T. | Erkek | Soylu bir aileden gelen, soylu. |
Tükelalp | T. | Erkek | Kusursuz yiğit. |
Usuk | T. | Erkek | Anlayışlılık, çabuk sezme yeteneği. |
Sağanak | T. | Erkek | Şiddetli ve kısa süreli yağmur. |
Ağahan | T. | Erkek | Hükümdar gibi yüce olan kimse. |
Aktolga | T. | Erkek | Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. |
Ayanç | T. | Erkek | Saygı. |
Babaç | T. | Erkek | Gösterişli, heybetli. |
Birge | T. | Kız/Erkek | 1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber. 3. Kuma, ortak. |
Çelim | T. | Erkek | 1. Güç, kuvvet. 2. Tavır, çalım. |
Dikay | T. | Erkek | Sert, aksi kimse. |
Ede | T. | Erkek | 1. Ata, dede. 2. Büyük erkek kardeş. 3. Kendisine saygı gösterilen kimse. |
Güral | T. | Erkek | Fazlaca kırmızı olan. |