| Ecer |
T. |
Kız/Erkek |
Yeni, güzel, iyi.
|
| Erginer |
T. |
Erkek |
Olgunlaşmış, yetişmiş kimse.
|
| Ezgüer |
T. |
Erkek |
bk. Edgüer
|
| Güleğen |
T. |
Erkek |
Çok gülen, neşeli.
|
| Günyeli |
T. |
Erkek |
Doğu rüzgârı.
|
| Karlık |
T. |
Erkek |
Kar kuyusu.
|
| Oymak |
T. |
Erkek |
1. Birçok boydan oluşan, göçebe veya yerleşik topluluk, aşiret. 2. İzcilikte küçük birlik. 3. Semt, mahalle. 4. Arazinin alçak, çukur yeri. 5. Hısım, akraba.
|
| Özgiray |
T. |
Erkek |
Gerçek hükümdar.
|
| Salkın |
T. |
Erkek |
1. Güneşsiz, serin. 2. Soğuk rüzgâr.
|
| Tanrıkorur |
T. |
Erkek |
Tanrı'nın koruduğu kimse.
|
| Tuyan |
T. |
Erkek |
1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.
|
| User |
T. |
Erkek |
Akıllı kişi.
|
| Vergi |
T. |
Erkek |
Bir kimsenin doğuştan sahip olduğu iyi nitelik.
|
| Yiğit |
T. |
Erkek |
1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse.
|
| Afşin |
T. |
Erkek |
1. Zırh 2. Silah.
|
| Aktaş |
T. |
Erkek |
Lüle taşı
|