Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Oben | T. | Erkek | "O, benim" anlamında kullanılan bir ad. |
Oytun | T. | Kız/Erkek | 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova. |
Özgüç | T. | Erkek | Özü güçlü, kuvvetli kimse. |
Saltan | T. | Kız/Erkek | 1. Tek, yalnız. 2. Temiz, saf. 3. Yalnız başına giden. |
Sorguç | T. | Erkek | 1. Kimi kuşların başlarında bulunan uzun tüylere verilen ad. 2. Tuğ. 3. Soru soran, sorgulayan. |
Tanrıkulu | T. | Erkek | Allah'ın kulu. |
Tuyuğ | T. | Erkek | Şiir, şarkı, türkü. |
Uskan | T. | Erkek | Akıllı soydan gelen kimse. |
Vergin | T. | Erkek | Verici, özverili kimse. |
Yiğitel | T. | Erkek | Güçlü, korkusuz, kahraman kimse. |
Okşan | T. | Kız/Erkek | Benzeyen, andiran. |
Aktekin | T. | Erkek | Güvenilir, dürüst prens, şehzade. |
Angıt | T. | Erkek | Ördekgillerden, tüyleri kiremit renginde, evcilleştirilebilen bir yaban kuşu. |
Çeliktaş | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ergök | T. | Erkek | Mavi gözlü, sarışın kimse. |
Günyüz | T. | Erkek | Güneş gibi parlak yüz. |