| Öçal |
T. |
Erkek |
bk. Öcal
|
| Özgür |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
|
| Soygüven |
T. |
Erkek |
Tanınmış soydan gelen kimse.
|
| Tansever |
T. |
Erkek |
Sabahı, ışığı, aydınlığı seven kimse.
|
| Utku |
T. |
Kız/Erkek |
Üstünlük, zafer.
|
| Yolbul |
T. |
Erkek |
"Gideceğin yolu ara, bul" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Akün |
T. |
Kız/Erkek |
Dürüstlüğü ve iyiliğiyle ün yapmış kimse.
|
| Apaydın |
T. |
Erkek |
Çok aydınlık, çok ışıklı.
|
| Ayataç |
T. |
Kız/Erkek |
"Ey büyüklenen sevimliçocuk1" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Birhan |
T. |
Kız/Erkek |
Seçkin kimse.
|
| Çeri |
T. |
Erkek |
1. Asker, ordu. 2. Savaş.
|
| Dikeç |
T. |
Erkek |
1. Dikey. 2. Bağ çubuğu dikmek için delik açmaya yarayan demir.
|
| Ergüder |
T. |
Erkek |
Yiğit erkek.
|
| Göçer |
T. |
Erkek |
1. Yer, yurt edinmeyen, göç etmekten hoşlanan. 2. Göçebe.
|
| Gürbaşkan |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli başkan.
|
| Kopan |
T. |
Erkek |
1. Zafer kazanan. 2. Ortaya çıkan, harekete geçen.
|