| Mürşit |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.
|
| Rüknü |
Ar. |
Erkek |
1. Bir şeyin en sağlam yanı. 2. Saygın, güçlü, önemli kimse.
|
| Şuayp |
Ar. |
Erkek |
1. Cemaat, kabile. 2. Kızıldenizden çıkarılan taşlar. 3. Medyen halkına Tanrı tarafından gönderilmiş bir peygamber.
|
| Tayyar |
Ar. |
Erkek |
Uçucu, uçan.
|
| Abdülmelik |
Ar. |
Erkek |
Evrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu
|
| Asaf |
Ar. |
Erkek |
1. Vezir. 2. Hazreti Süleymanın veziri.
|
| Zati |
Ar. |
Erkek |
1. Kendiyle ilgili, kendine ait, özel. 2. Özle ilgili.
|
| Abdülmennan |
Ar. |
Erkek |
Lütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu
|
| Fethi |
Ar. |
Erkek |
Fethetme, alma ile ilgili olan.
|
| Tayyip |
Ar. |
Erkek |
1. İyi, güzel, hoş. 2. Çok temiz.
|
| Abdülmetin |
Ar. |
Erkek |
Sonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu
|
| Basri |
Ar. |
Erkek |
Görme ile ilgili olan.
|
| Besalet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Korkusuzluk, yüreklilik; yararlılık.
|
| Rüsuhi |
Ar. |
Erkek |
1. Sağlam, güçlü. 2. Becerikli, yetenekli.
|
| Sükûti |
Ar. |
Erkek |
Susmayı seven, az konuşan kimse.
|
| Abdülnasır |
Ar. |
Erkek |
Yardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu
|