Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Aliş | Ar. | Erkek | Ali adının halk dilinde değişmiş biçimi. |
Bariz | Ar. | Erkek | Açık, gözle görülür, belirgin. |
Emran | Ar. | Erkek | Kürkler, hayvan derileri. |
Menzure | Ar. | Kız | 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş. |
Münevver | Ar. | Kız | 1. Aydınlatılmış, ışıklı, parlatılmış. 2. Aydın. |
Nezir | Ar. | Erkek | 1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan. |
Zahire | Ar. | Kız | 1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın. |
Abdülgaffar | Ar. | Erkek | Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu. |
Kabil | Ar. | Erkek | 1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu. |
Münibe | Ar. | Kız | 1. Allaha yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
Nezire | Ar. | Kız | 1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan. |
Süeda | Ar. | Kız | Kutlu, uğurlu insanlar. |
Zahit | Ar. | Erkek | Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu. |
Abdülgaffur | Ar. | Erkek | bk. Abdülgafur |
Emri | Ar. | Erkek | Emirle ilgili. |
Keşfi | Ar. | Erkek | 1. Keşifle ilgili.2. Keşfeden. |