| Abdülgaffar |
Ar. |
Erkek |
Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.
|
| Kabil |
Ar. |
Erkek |
1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu.
|
| Zahit |
Ar. |
Erkek |
Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu.
|
| Abdülgaffur |
Ar. |
Erkek |
bk. Abdülgafur
|
| Emri |
Ar. |
Erkek |
Emirle ilgili.
|
| Keşfi |
Ar. |
Erkek |
1. Keşifle ilgili.2. Keşfeden.
|
| Münif |
Ar. |
Erkek |
Yüksek, ulu, büyük.
|
| Nida |
Ar. |
Kız/Erkek |
Bağırma, seslenme.
|
| Ruhsat |
Ar. |
Kız/Erkek |
İzin, müsaade.
|
| Abdülgafur |
Ar. |
Erkek |
Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu.
|
| Nidai |
Ar. |
Erkek |
Bağıran, seslenen.
|
| Zaik |
Ar. |
Erkek |
Tadıcı, tadan, tat alan.
|
| Abdülgani |
Ar. |
Erkek |
Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu.
|
| Emrullah |
Ar. |
Erkek |
Allah buyruğu
|
| Hanefi |
Ar. |
Erkek |
Hanefi mezhebinden olan kimse.
|
| Itri |
Ar. |
Erkek |
Kokulu; güzel koku ile ilgili.
|