| Muvaffak |
Ar. |
Erkek |
1. Başarmış olan, başarılı. 2. Tanrının yardımını görmüş.
|
| Celâli |
Ar. |
Erkek |
Yüceliğe mensup.
|
| Fazlullah |
Ar. |
Erkek |
Allahın erdemi, üstünlüğü.
|
| Mehti |
Ar. |
Erkek |
bk. Mehdi
|
| Sanih |
Ar. |
Erkek |
Zihin ve düşüncede oluşup çıkan, fikre doğan.
|
| Übeyd |
Ar. |
Erkek |
bk. Übeyt
|
| Hüsnü |
Ar. |
Erkek |
Güzel.
|
| Muvahhit |
Ar. |
Erkek |
Allahın birliğine inanan.
|
| Reis |
Ar. |
Erkek |
Baş, başkan.
|
| Tarhun |
Ar. |
Erkek |
Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki.
|
| Fecri |
Ar. |
Erkek |
Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
|
| Muvakkar |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Ağırbaşlı, vakarlı. 2. Ağırlanmış, saygı gösterilmiş.
|
| Ömer |
Ar. |
Erkek |
1. Yaşama, yaşayış, hayat, canlılık. 2. İkinci halife.
|
| Rekin |
Ar. |
Erkek |
1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
|
| Übeydullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrı'nın kulu.
|
| Ajlan |
Ar. |
Erkek |
bk. Aclan.
|