| Alem |
Ar. |
Erkek |
1. Bayrak, sancak. 2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs.
|
| Müfit |
Ar. |
Erkek |
1. Anlatan, ifade eden, anlamlı. 2. Yararlı, faydalı.
|
| Sun |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yapma, yapış. 2. İş, yapıt. 3. Gün, etki. 4. T. Sunmak eyleminin emir biçimi.
|
| Şeref |
Ar. |
Kız/Erkek |
Büyüklük, ululuk, üstünlük.
|
| Âlem |
Ar. |
Erkek |
Dünya, cihan.
|
| Ari |
Ar. |
Erkek |
1. Özgür. 2. Çıplak, yoksun. 3. Boş.
|
| Berat |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Nişan, rütbe. 2. Bir buluştan, bir haktan yararlanmak için devletçe verilen belge, patent. 3. Osmanlı İmparatorluğu'nda bir göreve atanan, aylık bağlanan, san, nişan veya ayrıcalık verilen kimseler için çıkarılan padişah buyruğu.
|
| Halilullah |
Ar. |
Erkek |
1. Allahın sadık dostu. 2. Hz. İbrahime verilen san.
|
| Kelâmi |
Ar. |
Erkek |
Söze ilişkin, sözle ilgili.
|
| Müftü |
Ar. |
Erkek |
1. Fetva veren. 2. İl ve ilçelerde din işlerine bakan kimse.
|
| Reyyan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Suya kanmış, suya doymuş.
|
| Sarim |
Ar. |
Erkek |
Keskin, kesici.
|
| Arif |
Ar. |
Erkek |
Çok anlayışlı ve sezgili kimse.
|
| Cerit |
Ar. |
Erkek |
1. Verimsiz, çorak yer. 2. Bekâr. 3. Tarihte bir Türk oymağının adı.
|
| Halim |
Ar. |
Erkek |
1. Yumuşak huylu, sert olmayan. 2. Allahın adlarındandır.
|
| Settar |
Ar. |
Erkek |
1. Örten. 2. Ayıplan örten, bağışlayan anlamında Tanrı adı.
|