| İrfan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü.
|
| Mehcure |
Ar. |
Kız |
1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.
|
| Fatma |
Ar. |
Kız |
1. Çocuğunu sütten kesen kadın. 2. Hz. Muhammetin ilk eşi Hz. Haticeden doğan kızının adı.
|
| İrfaniye |
Ar. |
Kız |
İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
|
| Mehdiye |
Ar. |
Kız |
Doğru yolu bulan, hidayete eren.
|
| Refihe |
Ar. |
Kız |
Bolluk ve rahat içinde yaşayan kimse.
|
| Belkıs |
Ar. |
Kız |
Süleyman Peygamber zamanındaki Saba melikesinin adı.
|
| Fatmanur |
Ar. |
Kız |
Fatma ve nur.
|
| Ehil |
Ar. |
Kız |
1. Sahip, malik. 2. Becerikli, yetenekli. 3. Bir yerde oturan.
|
| Fato |
Ar. |
Kız |
bk. Fatma
|
| Nesibe |
Ar. |
Kız |
Soylu, soyu temiz.
|
| Fatoş |
Ar. |
Kız |
bk. Fatma
|
| Refika |
Ar. |
Kız |
1. Kadın, eş. 2. Kadın arkadaş.
|
| Sanem |
Ar. |
Kız |
1. Put 2. Güzel kadın.
|
| Cedide |
Ar. |
Kız |
1. Yeni, kullanılmamış. 2. Pek az zamandan beri bilenen veya mevcut olan.
|
| Refiye |
Ar. |
Kız |
bk. Refia
|