Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Şelâle | Ar. | Kız | Büyük çağlayan. |
Medide | Ar. | Kız | Uzun, uzun süren. |
Nefise | Ar. | Kız | Herkes tarafından beğenilen, çok güzel. |
Rebiyye | Ar. | Kız | 1. Kış sonlarında yapılan ekim. 2. Eskiden ozanların bahara girerken büyüklere sundukları kaside. 3. Baharla ilgili. |
Eflâtun | Ar. | Kız/Erkek | Açık mor renk. |
Mediha | Ar. | Kız | Övülen, beğenilen kadın. |
Mutahhar | Ar. | Kız/Erkek | 1. Temizlenmiş, temiz. 2. Kutlu, kutsal, mübarek. |
Seran | Ar. | Kız | Işıklı, parlak. |
Fariha | Ar. | Kız | bk. Feriha |
İnkılâp | Ar. | Kız/Erkek | 1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim. |
Medine | Ar. | Kız | 1. Kent, şehir. 2. Hicazda Hz. Muhammedin türbesinin bulunduğu şehir. |
Mutarra | Ar. | Kız | 1. Taze. 2. Güzel kokulu. 3. Cilalı, parlak. |
Nehir | Ar. | Kız | 1. Akarsu, ırmak. 2. Çok, bol, fazla. |
Serap | Ar. | Kız | 1. Çölde uzaktan su gibi görünen ışık yanılması, ılgın. 2. Öteki dünya. |
Nehire | Ar. | Kız | Çok, bol, fazla. |
Şemime | Ar. | Kız | Güzel kokan, güzel kokulu. |