| Halile |
Ar. |
Kız |
Nikâhlı kadın, karı, eş.
|
| Halil |
Ar. |
Erkek |
Sadık, samimi, dost.
|
| Halife |
Ar. |
Erkek |
1. Birinin yerine geçen kimse. 2. Hz. Muhammed'in vekili ve dünyadaki Müslümanların başı olan kimse.
|
| Halide |
Ar. |
Kız |
Sürekli, sonsuz, ebedî.
|
| Hâlet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Hal, durum.
|
| Halenur |
Ar. |
Kız |
Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire.
|
| Halef |
Ar. |
Erkek |
1. Birinden sonra gelip onun yerine geçen kimse, sonradan gelen. 2. Soy.
|
| Hale |
Ar. |
Kız |
Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire, ayla.
|
| Haldun |
Ar. |
Erkek |
Sonsuz olan, ebedî olan.
|
| Halâvet |
Ar. |
Kız |
Tatlılık, şirinlik.
|
| Halâskâr |
Ar.+Far. |
Erkek |
Kurtarıcı.
|
| Halâs |
Ar. |
Erkek |
Kurtuluş, kurtulma.
|
| Hakverdi |
T.+Ar. |
Erkek |
Allahın verdiği kimse.
|
| Haktan |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Allah'tan gelen, Allah'ın verdiği.
|
| Hakkı |
Ar. |
Erkek |
Doğrulukla, hakla ve adaletle ilgili.
|
| Hâkime |
Ar. |
Kız |
1. Egemen, hükmeden, hüküm süren. 2. Başta olan, üstün gelen.
|