| Handan |
Far. |
Kız |
Gülen, gülücü, güleç, sevinçli.
|
| Hanbiken |
T. |
Kız |
bk. Hanbike
|
| Hanbike |
T. |
Kız |
Hükümdar karısı.
|
| Hanbey |
T. |
Erkek |
Hükümdar ve bey.
|
| Hanbek |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli hükümdar.
|
| Hanbeğendi |
T. |
Kız |
"Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
|
| Hanbegüm |
T. |
Kız |
Hanın karısı, hükümdar eşi
|
| Hanalp |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur hükümdar.
|
| Han |
T. |
Erkek |
1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
|
| Hamza |
Ar. |
Erkek |
1. Aslan, güçlü adam. 2. İslam tarihinde Hz. Muhammed'in amcası.
|
| Hamra |
Ar. |
Kız |
Çok kırmızı, kızıl.
|
| Hamiyet |
Ar. |
Kız |
1. Ulusseverlik, yurdunu, ulusunu ve ailesini koruma çabası. 2. İnsanlık, fazilet.
|
| Hamiye |
Ar. |
Kız |
1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
|
| Hamit |
Ar. |
Erkek |
1. Övülmeye değer. 2. Allah'ın adlarındandır. 3. Hamdeden, şükreden.
|
| Hamise |
Ar. |
Kız |
Beşinci.
|
| Hamis |
Ar. |
Erkek |
Beşinci.
|