| Bekbay |
T. |
Erkek |
Güçlü ve varlıklı olan kimse.
|
| Bekata |
T. |
Erkek |
Atası bey olan kimse.
|
| Bek |
T. |
Erkek |
1. Sağlam, sert, katı. 2. Bey. 3. İleri gelen, sözü geçen, saygın, zengin kişi.
|
| Beğenç |
T. |
Erkek |
Güzel veya çirkin yargısını verdiren duygu, beğenme.
|
| Begüm |
T. |
Kız |
1. Hanım, hanımefendi. 2. Hint prenseslerine verilen unvan.
|
| Begim |
T. |
Kız |
bk. Begüm
|
| Bedük |
T. |
Erkek |
Büyük, yüce, gösterişli, önemli.
|
| Bediz |
T. |
Kız/Erkek |
1. Süs, bezek, nakış. 2. Resim, heykel, şekil.
|
| Bedis |
T. |
Kız |
bk. Bediz
|
| Beder |
T. |
Kız |
1. Süs, bezek. 2. Nakış, kumaş nakışı.
|
| Bayyiğit |
T. |
Erkek |
Zengin yiğit.
|
| Bayülken |
T. |
Erkek |
Yüce, yüksek, ulu zengin kişi.
|
| Bayuk |
T. |
Erkek |
bk. Bayık
|
| Baytüzün |
T. |
Erkek |
Soylu kişi.
|
| Baytüze |
T. |
Erkek |
Zengin ve adaletli kimse.
|
| Baytugay |
T. |
Erkek |
Zengin ve varlıklı kimse.
|