| Başkan |
T. |
Erkek |
1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse.2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.
|
| Başkal |
T. |
Erkek |
"Her zaman önder ol, önderliğin sürsün" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Başhan |
T. |
Erkek |
En önemli, ileri gelen hükümdar.
|
| Başer |
T. |
Erkek |
En önemli kimse.
|
| Başel |
T. |
Erkek |
Baş ve el.
|
| Başeğmez |
T. |
Erkek |
Buyruk altına girmeyen.
|
| Başdoğan |
T. |
Erkek |
Önce doğan.
|
| Başdemir |
T. |
Erkek |
İleri gelen, saygın kimse.
|
| Başçık |
T. |
Kız |
Çiçeklerin erkek organlarında çiçek tozunu taşıyan torbacık.
|
| Başbuğ |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde baş, başkan, komutan.
|
| Başbay |
T. |
Erkek |
Zenginlerin önde geleni.
|
| Başaydın |
T. |
Erkek |
Aydınların önde geleni.
|
| Başay |
T. |
Kız/Erkek |
bk. İlkay
|
| Başat |
T. |
Erkek |
Sertlik, zorluk bakımından üstün olan.
|
| Başarman |
T. |
Erkek |
Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
|
| Başargan |
T. |
Erkek |
Başarılı olan.
|