| Bilkan |
T. |
Erkek |
Bilgili.
|
| Biliş |
T. |
Kız |
1. Bilme, anlama, kavrama. 2. Tanıdık.
|
| Bilir |
T. |
Kız/Erkek |
Bilgili, her şeyi bilen, anlayan, görgülü, kültürlü.
|
| Bilik |
T. |
Erkek |
1. Güçlü bir seziş ve görgüden doğan ruh uyanıklığı ve zevk olgunluğu. 2. Akıl, us, hikmet, bilgi.
|
| Bilhan |
T. |
Kız/Erkek |
Çok bilgili, çok bilen.
|
| Bilgütay |
T. |
Erkek |
Bilgili.
|
| Bilgün |
T. |
Kız |
bk. Bilgin
|
| Bilgü |
T. |
Erkek |
bk. Bilgi
|
| Bilgivar |
T. |
Kız |
Bilgili, bilen.
|
| Bilgiser |
T. |
Kız |
"Bilgi ortaya koy" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Bilginer |
T. |
Erkek |
Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan kimse.
|
| Bilgin |
T. |
Erkek |
Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan, âlim.
|
| Bilgihan |
T. |
Erkek |
Bilgili hükümdar.
|
| Bilgiç |
T. |
Erkek |
1. Bilgili kimse, her şeyi bilen, anlayan. 2. Bilmediği hâlde bilir gibi görünen, bilgili geçinen.
|
| Bilgi |
T. |
Kız/Erkek |
Öğrenme, araştırma veya gözlem yolu ile elde edilen gerçek.
|
| Bilgetürk |
T. |
Erkek |
Bilgili Türk.
|