| Duraner |
T. |
Erkek |
Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren kimse.
|
| Duranay |
T. |
Erkek |
Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren kimse.
|
| Duran |
T. |
Erkek |
1. Yaşayan, varlığını sürdüren. 2. Dağ yolu. 3. Kalan. 4. Dingin, sakin, huzurlu.
|
| Dural |
T. |
Erkek |
Hep aynı durumda olan, değişmeden kalan, sakin.
|
| Durak |
T. |
Erkek |
1. Tren, tramvay, otobüs, minibüs vb. genel taşıtların durmak zorunda olduğu veya durabileceği yer.2. Hece ölçüsüyle yazılmış şiirlerde ölçü kalıpları içindeki durma yerleri.
|
| Dura |
T. |
Erkek |
"Yaşasın, ölmesin" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Dumrul |
T. |
Erkek |
1. Tuğrul kuşu.2. Dede Korkut hikâyelerinde geçen bir kahramanın adı.
|
| Dumlu |
T. |
Erkek |
Tek namlulu ve içine bir fişek konulabilen tüfek.
|
| Dumanbey |
T. |
Erkek |
Kara ve esmer renkli bey.
|
| Duman |
T. |
Erkek |
Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
|
| Dönüş |
T. |
Kız |
Dönme işi, dönme.
|
| Dönü |
T. |
Erkek |
Tövbe.
|
| Dönmeztekin |
T. |
Erkek |
Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar.
|
| Dönmezsoy |
T. |
Erkek |
Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli bir soydan gelen kimse.
|
| Dönmezer |
T. |
Erkek |
Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
|
| Dönmez |
T. |
Erkek |
Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli.
|