Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ecemiş | T. | Erkek | Çok bilmiş, olgun. |
Ecekan | T. | Erkek | Saygın bir soydan gelen kimse. |
Ecehan | T. | Kız/Erkek | Saygın, özel kadın. |
Ecebey | T. | Erkek | Saygın, ileri gelen bey. |
Ecebay | T. | Erkek | İleri gelen, saygın, zengin kimse. |
Ece | T. | Kız/Erkek | 1. Başkan, ulu, ileri gelen. 2. Ak sakallı ihtiyar. 3. Arkadaş, dost. |
Ebecen | T. | Erkek | Akıllı çocuk. |
Düzgün | T. | Erkek | 1. Düzenli, doğru. 2. Eksiksiz, kusursuz. |
Düzey | T. | Erkek | Bir kimsenin başkalarına göre değer ve yücelik derecesi. |
Düzel | T. | Erkek | Eline ayağına düzgün kimse. |
Düşünsel | T. | Erkek | Düşünceyle ilgili, düşünceye dayanan. |
Düşün | T. | Erkek | Düşünce, fikir. |
Dülge | T. | Erkek | Deste. |
Duyu | T. | Erkek | Algılama yeteneği. |
Duysal | T. | Kız | Duymakla, hissetmekle ilgili olan. |
Duygun | T. | Kız | Duygulu, hassas. |