| Elçi |
T. |
Erkek |
1. Bir devleti başka bir devlet katında temsil eden kimse. 2. Bir uzlaşma sağlamak için birinin yanına gönderilen kimse. 3. Peygamber.
|
| Elbirlik |
T. |
Kız |
Bir işi yapmak için birleşme, beraberlik, dayanışma
|
| Elbirle |
T. |
Kız |
El birliği ile.
|
| Elbeyi |
T. |
Erkek |
Memleketin beyi.
|
| Elbek |
T. |
Erkek |
Eli güçlü olan kimse.
|
| Elaldı |
T. |
Kız |
"Becerisini büyüklerinden edindi" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ekiner |
T. |
Erkek |
Ekin ekip biçmekle uğraşan kimse, çiftçi.
|
| Ekinci |
T. |
Erkek |
Ekin ekip biçmekle uğraşan kimse, çiftçi.
|
| Ekin |
T. |
Kız/Erkek |
1. Ekilmiş tahılın filiz vermiş biçimi, tarlada bitmiş tahıl. 2. Buğday. 3. Kültür.
|
| Ekim |
T. |
Kız/Erkek |
1. Toprağa ürün ekme işi. 2. Yılın onuncu ayı.
|
| Ekener |
T. |
Erkek |
Toprakla uğraşan kimse.
|
| Ekenel |
T. |
Erkek |
Toprakla uğraşan kimse.
|
| Eken |
T. |
Erkek |
Toprakla uğraşan kimse.
|
| Ekemen |
T. |
Erkek |
1. Bilgili, görgülü, olgun kimse. 2. Kibirli, kurumlu kimse.
|
| Eke |
T. |
Erkek |
1. Bilgili, deneyli, olgun, yetişkin. 2. Kurnaz, açıkgöz kimse. 3. Bilmiş çocuk. 4. Dâhi.
|
| Eğrek |
T. |
Erkek |
1. Dede Korkut'ta Serek'in kardeşi. 2. Dinlenme yeri.
|