Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Tuman | T. | Erkek | 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar. |
Tulun | T. | Erkek | Dolun. |
Tulum | T. | Erkek | 1. Bazı yiyecek ve içecekler için koruyucu kap olarak kullanılan, önü yarılmadan bütün olarak yüzülmüş hayvan derisi. 2. Gövdesi bu deriden yapılmış üflemeli çalgı, gayda.3. Şişman, tombul. |
Tuluk | T. | Erkek | bk. Tulum |
Tulûi | Ar. | Erkek | Doğan. |
Tulû | Ar. | Kız/Erkek | Doğma, doğuş. |
Tulgar | T. | Erkek | Azim, irade. |
Tulga | T. | Erkek | bk. Tolga |
Tuhfe | Ar. | Kız/Erkek | 1. Armağan, hediye. 2. Hoşa giden, güzel şey. |
Tuğyan | Ar. | Kız/Erkek | Coşma, taşma, coşkunluk. |
Tuğtekin | T. | Erkek | Tuğ takmış hükümdar. |
Tuğtay | T. | Erkek | Tuğ takınmış benzersiz kimse. |
Tuğtaş | T. | Erkek | Tuğ takınmış güçlü kimse. |
Tuğser | T. | Erkek | Baştuğ. |
Tuğsel | T.+Ar. | Erkek | Çokça tuğu olan. |
Tuğsavun | T. | Erkek | "Tuğunla savun" anlamında kullanılan bir ad. |