| Alkaş |
T. |
Erkek |
bk. Alkış.
|
| Alkan |
T. |
Kız/Erkek |
Kırmızı kan.
|
| Aliyar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Yüce, ulu dost, sevgili.
|
| Alişan |
Ar. |
Erkek |
Herkes tarafından tanınan, ünlü.
|
| Alişah |
Ar.+Far. |
Erkek |
Hükümdarların en yücesi.
|
| Aliş |
Ar. |
Erkek |
Ali adının halk dilinde değişmiş biçimi.
|
| Alim |
Ar. |
Erkek |
Bilgin.
|
| Alihan |
Ar.+Far. |
Erkek |
Yüce, ulu hükümdar.
|
| Alican |
Ar. |
Erkek |
Yüce, ulu dost.
|
| Ali |
Ar. |
Erkek |
1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.
|
| Alışık |
T. |
Kız/Erkek |
Herhangi bir duruma alışmış olan.
|
| Alıcı |
T. |
Erkek |
Duygulu, içli, alıngan.
|
| Alhan |
T. |
Erkek |
Erkek deve kuşu.
|
| Algün |
T. |
Kız/Erkek |
Günün henüz kızıl olan durumu.
|
| Algur |
T. |
Erkek |
1. Tümsek, tepe. 2. Sakin, sessiz. 3. (Far.) Kırmızı.
|
| Algun |
T. |
Erkek |
bk. Algın.
|