| Alpak |
T. |
Erkek |
Dürüst, kahraman, yiğit kimse.
|
| Alpağan |
T. |
Erkek |
Cesur, yiğit, kahraman kimse.
|
| Alpagu |
T. |
Erkek |
1. Tek başına düşmana saldıran yiğit. 2. Eski Türklerde bir rütbe adı.
|
| Alp |
T. |
Erkek |
1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse. 2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan.
|
| Alnıak |
T. |
Erkek |
Doğru, güvenilir kimse.
|
| Alnıaçık |
T. |
Erkek |
Dürüst, temiz, lekesiz kimse.
|
| Alnar |
T.+Far. |
Erkek |
Kırmızı nar.
|
| Almıla |
T. |
Kız/Erkek |
Kırmızı elma.
|
| Allahverdi |
T.+Ar. |
Erkek |
Allah bağışladı" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Alkun |
T. |
Erkek |
Hep, bütün, herkes.
|
| Alkor |
T. |
Kız/Erkek |
Kırmızı ateş, köz.
|
| Alkoç |
T. |
Erkek |
Kınalı koç.
|
| Alkış |
T. |
Erkek |
Hayırlı dua.
|
| Alkın |
T. |
Erkek |
1. Sevdalı, âşık, vurgun. 2. Fakir, zayıf.
|
| Alkım |
T. |
Kız/Erkek |
Gökkuşağı.
|
| Alkılıç |
T. |
Erkek |
"Eline kılıç al" anlamında kullanılan bir ad.
|