| Akmaner |
T. |
Erkek |
Temiz, beyaz, yiğit kişi.
|
| Akmanalp |
T. |
Erkek |
Temiz, beyaz, yiğit insan.
|
| Akman |
T. |
Erkek |
1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar.
|
| Akmaç |
T. |
Erkek |
Şelale.
|
| Aklan |
T. |
Erkek |
1. Sularını bir denize veya göle gönderen bölge.2. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri.
|
| Akkuyaş |
T. |
Erkek |
Ak ışıklı güneş.
|
| Akkuş |
T. |
Erkek |
Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca.
|
| Akkurt |
T. |
Erkek |
Beyaz kurt.
|
| Akköz |
T. |
Erkek |
İçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül.
|
| Akkın |
T. |
Erkek |
1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş.
|
| Akkılıç |
T. |
Erkek |
Beyaz kılıç.
|
| Akkerman |
T.+Far. |
Erkek |
Beyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale.
|
| Akkemik |
T. |
Erkek |
Soyu temiz olan kimse.
|
| Akkaynak |
T. |
Erkek |
Temiz, kirli olmayan kaynak.
|
| Akkaya |
T. |
Erkek |
Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akkaş |
T. |
Erkek |
1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon.
|