| Arguç |
T. |
Erkek |
Gurur.
|
| Argu |
T. |
Erkek |
İki dağ arası, uçurum.
|
| Argın |
T. |
Erkek |
Yorgun, bitkin, zayıf.
|
| Arer |
T. |
Erkek |
Temiz, doğru kimse.
|
| Arel |
T. |
Erkek |
Temiz, dürüst kimse.
|
| Ardıl |
T. |
Erkek |
Birinin ardından gelip onun yerine geçen kimse.
|
| Ardıç |
T. |
Erkek |
Servigillerden, güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen, yuvarlak kara yemişleri ilaç olarak kullanılan bir ağaççık.
|
| Ardemir |
T. |
Erkek |
bk. Erdemir
|
| Ardahan |
T. |
Erkek |
Sonra gelen, sonraki hükümdar.
|
| Arda |
T. |
Kız/Erkek |
1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Sonra gelen.4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı.
|
| Arcan |
T.+Far. |
Erkek |
Özü saf, temiz kimse.
|
| Arca |
T. |
Erkek |
1. Temiz. 2. Namuslu.
|
| Arbek |
T. |
Erkek |
bk. Erbey
|
| Arbay |
T. |
Erkek |
bk. Erbay
|
| Arbaş |
T. |
Erkek |
Sarışın, mavi gözlü kimse.
|
| Araz |
T. |
Kız/Erkek |
1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret.
|