Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Atagün | T. | Erkek | Ataların aydınlığı. |
Ataergin | T. | Erkek | Atalardan ulaşan. |
Atadan | T. | Erkek | Atalardan gelen. |
Ataç | T. | Erkek | 1. Atalardan gelen, atalarla ilgili olan. 2. Büyüklük gösteren çocuk. |
Atacan | T.+Far. | Erkek | "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad. |
Atabörü | T. | Erkek | Atası cesur ve yiğit olan kimse. |
Atabey | T. | Erkek | bk. Atabek. |
Atabek | T. | Erkek | Selçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala. |
Atabay | T. | Erkek | Zengin, saygın kimse. |
Ataan | T. | Erkek | "Atalarını an, hatırla" anlamında kullanılan bir ad. |
Ata | T. | Erkek | 1. Baba. 2. Dedelerden ve büyük babalardan her biri.3. Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri. |
Atâ | Ar. | Erkek | Bağış, ihsan. |
Aşkıner | T. | Erkek | Benzerlerinden üstün olan kimse. |
Aşkınay | T. | Erkek | Benzerlerinden üstün olan. |
Aşkın | T. | Kız/Erkek | 1. Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş.2. Benzerlerinden üstün.3. Çok, fazla. |
Aşkan | T. | Erkek | 1. Kula donlu at. 2. İşaret, im. 3. Renk, beniz. |