Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Bektürk | T. | Erkek | Güçlü Türk. |
Bektöre | T. | Erkek | Güçlü, değişmez töreleri olan, törelerine bağlıkimse. |
Bektaş | T. | Erkek | 1. Akran, eş, yaşıt. 2. Eşit, denk. |
Beksan | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü, saygın kimse. |
Bekir | Ar. | Erkek | Sabahları erken kalkmayı alışkanlık edinen kimse. |
Beker | T. | Erkek | Güçlü, yiğit kimse. |
Bekem | T. | Erkek | Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse. |
Bekdil | T. | Erkek | Doğru sözlü, mert kimse. |
Bekdemir | T. | Erkek | Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse. |
Bekbay | T. | Erkek | Güçlü ve varlıklı olan kimse. |
Bekbars | T.+Far. | Erkek | Cesur, yiğit bey. |
Bekata | T. | Erkek | Atası bey olan kimse. |
Bekâm | Far. | Erkek | Amacına, isteğine kavuşmuş, erişmiş olan kimse. |
Bek | T. | Erkek | 1. Sağlam, sert, katı. 2. Bey. 3. İleri gelen, sözü geçen, saygın, zengin kişi. |
Behzat | Far. | Erkek | Soyu sopu temiz, doğuştan iyi, temiz kimse. |
Behram | Far. | Erkek | 1. Merih yıldızı. 2. Eski İran dininde yolcuları korumakla görevli olduğuna inanılan melek. |