| Bilâl |
Ar. |
Erkek |
1. Su gibi ıslatan.2. Islaklık.
|
| Bican |
Far. |
Erkek |
Cansız.
|
| Beyzat |
T.+Far. |
Erkek |
Doğuştan bey olan, soylu, asilzade.
|
| Beyzade |
T.+Far. |
Erkek |
1. Bey oğlu. 2. Soylu. 3. Nazlı, şımarık yetiştirilmiş.
|
| Beytullah |
Ar. |
Erkek |
Allahın evi, Kâbe.
|
| Beytöre |
T. |
Erkek |
Törelere göre bey olmuş kimse.
|
| Beytemir |
T. |
Erkek |
bk. Baydemir
|
| Beytekin |
T. |
Erkek |
bk. Baytekin
|
| Beysan |
T. |
Erkek |
Bey gibi tanınmış olan.
|
| Beyrek |
T. |
Erkek |
1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.
|
| Beykara |
T. |
Erkek |
bk. Baykara
|
| Beykan |
T. |
Erkek |
Bey soylu olan kimse.
|
| Beykal |
T. |
Erkek |
"Beyliğini sürüdür" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Beyhan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Sır saklamayan, aklındakini ve yüreğindekini hemen söyleyen.
|
| Beygu |
T. |
Erkek |
Yırtıcı bir kuş.
|
| Beydaş |
T. |
Erkek |
Adil, doğru.
|